ﺷﻬﺮام ﻓﺨﺎر ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﯽ ﺑﺎ رﺳﺘﻮران های ﭘﺪر ﺧﻮب
ﺷﻬﺮام ﻓﺨﺎر ﻣﺪت زﯾﺎدی ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ رﺳﺘﻮران ﻫﺎی زﻧﺠﯿﺮه ای اش را اﻓﺘﺘﺎح ﮐﺮده اﺳﺖ؛ اﻣﺎ رﺳﺘﻮران ﻫﺎی او در ﻫﻤﯿﻦ ﻣﺪت ﮐﻢ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﺟﺎﯾﺶ را ﺑﺎز ﮐﺮدهاﺳﺖ.
ﺷﻬﺮام ﻓﺨﺎر ﺑﺎ اﺑﺘﮑﺎرش ﻓﺴﺖ ﻓﻮدﻫﺎی ﻣﻀﺮ را ﺑﻪ ﻏﺬاﯾﯽ ﮐﻢ ﺿﺮر ﺗﺒﺪﯾﻞ ﮐﺮده اﺳﺖ . ﺷﺎﯾﺪ اﮔﺮ ﭘﺪر ﺷﻬﺮام ﻓﺨﺎر ﺑﺎ ﻣﺸﮑﻞ ﻗﻠﺒﯽ ﻣﻮاﺟﻪ ﻧﻤﯽ ﺷﺪ ، ﺷﺎﯾﺪ اﮔﺮ اوﺣﺎﺿﺮ ﻧﻤﯽ ﺷﺪ ﺑﻪ دﺧﺘﺮش ﻫﻤﺎن ﻏﺬاﯾﯽ را ﻧﺪﻫﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺸﺘﺮی ﻫﺎﯾﺶ ﻣﯽدﻫﺪ ، اﻣﺮوز اﯾﺪه ﻓﺴﺖ ﻓﻮد ﺑﺪون روﻏﻦ اﯾﻦ ﻗﺪر ﮔﻞ ﻧﻤﯽﮐﺮد. ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل ﺑﺎﯾﺪﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﻮد ﮐﻪ ﭼﻨﯿﻦ اﺗﻔﺎﻗﯽ در زﻧﺪﮔﯽ ﺷﻬﺮام ﻓﺨﺎر اﻓﺘﺎد ﺗﺎ رﺳﺘﻮران ﻫﺎی ﭘﺪر ﺧﻮب اﻓﺘﺘﺎح ﺷﻮﻧﺪ
شهرام فخار در باره انگیزه های کارآفرینی و موفقیت چنین می گوید : ﻋﺎﺷﻖ ﮐﺎر ﺑﻮدمدر ﯾﮏ ﺧﺎﻧﻮاده ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺑﺰرگ ﺷﺪم، از ﻫﻤﺎن ﺑﭽﮕﯽ دوﺳﺖ داﺷﺘﻢ دﺳﺘﻢ ﺗﻮی ﺟﯿﺐ ﺧﻮدم ﺑﺎﺷﺪ و ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﮐﺎر ﮐﻨﻢ . اوﻟﯿﻦ درآﻣﺪم از ﻓﺮوش ﮐﺘﺎﻧﯽﮐﻬﻨﻪ ام ﺑﻮد ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﻪ دوﺳﺘﻢ ﺑﻔﺮوﺷﻢ و ﺑﺎ ﻫﻤﺎن ﭘﻮل ﯾﮏ ﮐﺘﺎﻧﯽ ﻧﻮ ﺑﺨﺮم و ﻣﻘﺪاری ﻫﻢ ﭘﻮل ﭘﺲ اﻧﺪاز ﮐﻨﻢ . از ﻫﻤﺎن ﺑﭽﮕﯽ ﺳﻌﯽ ﻣﯽ ﮐﺮدم ﻫﺮ ﭼﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﻢ راﺑﺎ ﭘﻮل ﺧﻮدم ﺑﺨﺮم . در ۱۶ ﺳﺎﻟﮕﯽ ﺑﺪون اﻃﻼع ﭘﺪر و ﻣﺎدرم در ﺗﯿﻢ ﭘﺮﺳﭙﻮﻟﯿﺲ ﺑﺎزی ﻣﯽ ﮐﺮدم . ﯾﮏ روز ﮐﻪ ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ ﻣﻬﻤﯽ داﺷﺘﯿﻢ ﭼﻮن ﭘﻮل ﻧﺪاﺷﺘﻢ دﺳﺘﮑﺶدروازه ﺑﺎﻧﯽ ﺑﺨﺮم ﺑﺎ دوﺳﺘﺎﻧﻢ ﺑﻪ ﭘﺎرک ﻧﯿﺎوران رﻓﺘﯿﻢ و ﺑﻼل ﻓﺮوﺧﺘﯿﻢ . ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﺎ ﭘﻮﻟﯽ ﮐﻪ آن روز درآوردم دﺳﺘﮑﺶ ﺑﺨﺮم وﻟﯽ ﯾﮏ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺑﺰرگ ﺑﺮاﯾﻢﺑﻮد.ﺧﻮب ﺗﺮﺑﯿﺖ ﺷﺪمﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﺪﯾﻮن ﮐﻤﮏ ﻫﺎی ﭘﺪر وﻣﺎدرم ﻫﺴﺘﻢ ﺣﺘﯽ آﻣﻮزش ﻫﺎی ﮐﻪ ﻧﺎﺧﻮدآﮔﺎه ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﯽ دادﻧﺪ ، ﺑﻌﺪﻫﺎ در زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻤﮑﻢ ﮐﺮد ، ﺣﺪوداً ۱۰ ﺳﺎﻟﻢ ﺑﻮد ﮐﻪ در ﺷﺮقﺗﻬﺮان زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﺮدﯾﻢ وﺧﺎﻧﻪ ﻣﺎن در ﺟﺎﯾﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ دوروﺑﺮﻣﺎن ﺧﺎﻟﯽ ﺑﻮد و ﻫﻤﯿﺸﻪ ﮐﻠﯽ ﺳﮓ وﻟﮕﺮد آﻧﺠﺎ ﺑﻮد و ﻫﺮ روز ﺻﺒﺢ ﭘﺪرم ﺳﺎﻋﺖ۷-۶ ﺑﯿﺪارم ﻣﯽ ﮐﺮدﮐﻪ ﻧﺎن ﺑﺨﺮم و ﻣﻦ ﯾﮏ ﺗﺮس داﺋﻤﯽ داﺷﺘﻢ ﮐﻪ اﯾﻦ ﺳﮓ ﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺣﻤﻠﻪ ﻧﮑﻨﻨﺪ و اﯾﻦ ﺗﺮس ، ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﮐﻪ اﻣﺮوز از ﭼﯿﺰی ﻧﺘﺮﺳﻢ . در ﺗﺠﺎرت ﻫﻢ از ﭼﯿﺰی ﻧﻤﯽ ﺗﺮﺳﻢ و ﻫﺮ ﭼﯿﺰی اراده ﮐﻨﻢ ﺑﺎ ﺗﻮﮐﻞ ﺑﻪ ﺧﺪا ﺑﻪ آن ﻣﯽرﺳﻢ . ﻣﺎدرم وﻗﺘﯽ ﺑﭽﻪ ﺑﻮدم ﻣﻦ را ﺑﻪ ﺧﺮﯾﺪ ﻣﯽ ﻓﺮﺳﺘﺎد و ﻣﺜﻼً ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ﺑﺮوﭘﺮﺗﻘﺎل ﺑﺨﺮ . او ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ﯾﮏ ﭘﺮﺗﻘﺎل ﺧﻮب اﯾﻦ ﺟﻮری ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎﺷﺪ و ﻣﻦ ﺑﺎ اﻋﺘﻤﺎد ﺑﻪ ﻧﻔﺲ ﻣﯽرﻓﺘﻢ ﺧﺮﯾﺪ ﻣﯽ ﮐﺮدم و دﻗﯿﻘﺎً ﻣﺜﻞ ﯾﮏ ﻣﻌﻠﻢ ﺧﻮب ﺑﻪ ﻣﻦ آﻣﻮزشﻣﯽداد و اﯾﻦ ﺗﺮﺑﯿﺖ ﻫﺎ ﺑﻪ ﻧﻈﺮم ﻣﻦ را آدم ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﭘﺬﯾﺮی ﮐﺮده اﺳﺖ.ورزﺷﮑﺎر ﺣﺮﻓﻪ ای ﺑﻮدمﯾﮏ ﺳﺎل در ﭘﺮﺳﭙﻮﻟﯿﺲ ﺑﻮدم ، ۴ﺳﺎل در ﺗﯿﻢ ﺷﺎﻫﯿﻦ و دوره ای ﺑﻪ ﺗﯿﻢ ﻣﻠﯽ ﺟﻮاﻧﺎن دﻋﻮت ﺷﺪم و ﺑﻌﺪ ﺑﺎ ﻣﺸﮑﻞ ﺑﺪﻧﯽ ﻣﻮاﺟﻪ ﺷﺪم و ﻓﻮﺗﺒﺎل را ﮐﻨﺎر ﮔﺬاﺷﺘﻢ و ﺑﻪ ﺳﺮﺑﺎزی رﻓﺘﻢ.دوره ﺳﺮﺑﺎزی ﺧﯿﻠﯽ ﺳﺨﺖ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻌﺪﻫﺎ ﺛﻤﺮات اﯾﻦ ﺳﺨﺘﯽ را در زﻧﺪﮔﯽ و ﮐﺎرم ﺑﻪ وﺿﻮح دﯾﺪم .اﮔﺮ ﺑﻪ ﺳﺮﺑﺎزی ﻧﻤﯽرﻓﺘﻢ ﺷﺎﯾﺪ اﻻن ﻣﻮﻓﻖ ﻧﺒﻮدم . ﻣﻦ در اوج ﺑﻮدم ، ﻫﻤﻪ دوﺳﺘﺎﻧﻢ ﻓﻮﺗﺒﺎﻟﯿﺴﺖ ﺑﻮدﻧﺪ و ﺑﻌﺪ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ را ول ﮐﺮدم و ﺑﻪ ﺳﺮﺑﺎزی رﻓﺘﻢ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ اﻓﺮاددﯾﮕﺮ و ﺷﺮاﯾﻂ ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﺮﺧﻮرد ﮐﺮدم.دﻧﺒﺎل ﮔﺴﺘﺮش ﻧﯿﺴﺘﯿﻢﻣﻦ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ رﺳﺘﻮرانﻫﺎی ﭘﺪر ﺧﻮب را ﺑﺎ ۶-۵ ﻣﯿﻠﯿﻮن ﺗﻮﻣﺎن ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﭘﺎﯾﻪ ﮔﺬاری ﮐﺮدم . اﯾﻦ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﮐﻢ ﺣﺘﯽ ﻧﻘﺪ ﻫﻢ ﻧﺒﻮد.ﯾﮑﯽ از دﻻﯾﻠﯽ ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﺑﺮﺳﻢ ﻓﻦ ﺑﯿﺎن و ﻫﻨﺮ ﺟﺬب ﮐﺮدﻧﻢ ﺑﻮد ، ﻫﺮ ﭼﻨﺪ اﻻن ﺑﻪ ﺟﺎﯾﯽ رﺳﯿﺪه ام ﮐﻪ آدمﻫﺎ را دﻓﻊ ﻣﯽﮐﻨﻢ. اﮔﺮ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﮐﺎر رﺳﺘﻮرانﻫﺎﯾﻢ را ﮔﺴﺘﺮش دﻫﻢ ﺗﺎ ﻗﺒﻞ از ﻋﯿﺪ اﻣﺴﺎل۱۴۰ ﺷﻌﺒﻪ در ﺳﺮاﺳﺮ ﮐﺸﻮر داﺷﺘﻢ ﺣﺘﯽ ﭼﻨﺪ وﻗﺖ ﭘﯿﺶ ﯾﮏ ﺧﺎﻧﻢ دﮐﺘﺮ از ﮐﺸﻮرﺑﻼروس ﺳﺮاغ ﻣﻦ آﻣﺪ ﺗﺎ ﯾﮏ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﮔﯽ از ﻣﺎ در اﯾﻦ ﮐﺸﻮر ﺑﮕﯿﺮد. اﻣﺎ ﻣﻦ ﻓﻌﻼ در ﭘﯽ ﮔﺴﺘﺮش ﺑﯿﺸﺘﺮ ﮐﺎر ﻧﯿﺴﺘﻢ، ﭼﻮن در ﭘﯽ ﻣﺤﮑﻢ ﮐﺮدن زﯾﺮ ﺳﺎﺧﺖ ﻫﺎﻫﺴﺘﻢ.اﻻن ﺟﺰو ۲ رﺳﺘﻮران ﺑﺮﺗﺮ ﮐﺸﻮر ﻫﺴﺘﯿﻢ و ﻃﯽ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎی ۵ ﺳﺎﻟﻪای ﮐﻪ در ﻧﻈﺮ دارﯾﻢ ﺑﻪ ﺗﻌﺪادی ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ ﻣﯽ رﺳﯿﻢ . اﻻن ﻣﺎ ﺑﺮﻧﺪﻫﺎﯾﯽ ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﻇﺮف۲ﺳﺎل، ۱۰۰ ﺷﻌﺒﻪ اﻓﺘﺘﺎح ﮐﺮده اﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻗﻮل ﻣﯽدﻫﻢ اﯾﻦ ﻫﺎ ﺗﺎ ﭼﻨﺪ ﺳﺎل دﯾﮕﺮ از ﺑﯿﻦ ﻣﯽ روﻧﺪ ﭼﻮن ﻫﯿﭻ ﻓﮑﺮی در آﻧﻬﺎ ﻧﺒﻮده وزﯾﺮ ﺳﺎﺧﺖ ﻫﺎﯾﺸﺎن را ﻣﺤﮑﻢ ﻧﮑﺮده اﻧﺪ.ﻋﺸﻖ ﺑﻪ ﻣﻮاد ﻏﺬاﯾﯽاز ﺑﭽﮕﯽ ﻋﺎﺷﻖ ﮐﺎر ﻣﻮادﻏﺬاﯾﯽ ﺑﻮدم واز ﻫﻤﺎن ۱۶ ﺳﺎﻟﮕﯽ وﻗﺘﯽ ﭘﻮل ﺧﯿﻠﯽ ﮐﻤﯽ از ﻓﻮﺗﺒﺎل ﮔﺮﻓﺘﻢ ﺑﺎ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ از دوﺳﺘﺎﻧﻢ ﯾﮏ ﻣﻐﺎزه ﺳﺎﻧﺪوﯾﭽﯽ ﺑﺎز ﮐﺮدﯾﻢ، وﻟﯽﭘﺲ از ﭼﻨﺪ ﻣﺎه آن ﻣﻐﺎزه را ﺟﻤﻊ ﮐﺮدﯾﻢ. درﺗﺠﺎرت از ﭼﯿﺰی ﻧﻤﯽ ﺗﺮﺳﻢ وﻫﺮ ﭼﯿﺰی اراده ﮐﻨﻢ ﺑﺎ ﺗﻮﮐﻞ ﺑﻪ ﺧﺪا ﺑﻪ آن ﻣﯽرﺳﻢ. ﺑﺎﮐﺴﯽ ﺗﻌﺎرف ﻧﺪارمﻫﺮ ﮐﺲ ﺑﺨﻮاﻫﺪ اﻋﺘﺒﺎر ﺑﺮﻧﺪ ﻣﻦ را زﯾﺮ ﺳﻮال ﺑﺒﺮد ، ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﮔﯽام را از او ﻣﯽﮔﯿﺮم . ﻣﺎ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮐﺎری ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﻫﺮ ﮐﺲ در ﺗﻬﺮان، ﮐﯿﺶ، ﺗﺒﺮﯾﺰ، ﺳﻤﻨﺎن ﻏﺬاﯾﯽ راﺧﻮرد ﯾﮏ ﻃﻌﻢ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﺪ. ﺑﺮای اوﻟﯿﻦ ﺑﺎر در اﯾﺮان ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺑﺪون روﻏﻦ را ﺟﺎ اﻧﺪاﺧﺘﻪاﯾﻢ ﮐﻪ اﺳﺘﻘﺒﺎل ﻓﻮق اﻟﻌﺎده ای از آن ﺷﺪه اﺳﺖ. اﯾﺪه ﺑﺪون روﻏﻦﻫﻨﺮﻣﺎ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻏﺬای ﺑﺪون روﻏﻦ ﺧﻮﺷﻤﺰه ﺗﻮﻟﯿﺪ ﮐﻨﯿﻢ. ﻣﻦ واﻗﻌﺎ ﺑﻪ ﺧﻮﺷﻤﺰه ﺑﻮدن ﻏﺬاﯾﻤﺎن اﻋﺘﻘﺎد دارم. ﭘﺪرم ﭼﻨﺪ وﻗﺖ ﭘﯿﺶ ﻋﻤﻞ ﻗﻠﺐ ﺑﺎز اﻧﺠﺎمداد.دﮐﺘﺮ اﯾﺸﺎن ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ اﯾﻦ روﻏﻨﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ در ﻏﺬاﻫﺎﯾﻤﺎن اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ ﺑﺎﻋﺚ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪن ﻋﺮوق ﻣﺎن ﻣﯽ ﺷﻮد واﮐﺜﺮ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﯾﻦ ﻃﺮز اﺳﺘﻔﺎده ازروﻏﻦ دﯾﺮ ﯾﺎ زود ﻣﺜﻞ ﭘﺪر ﻣﻦ ﺗﻨﻬﺎ راه ﭼﺎرهﺷﺎن ﻋﻤﻞ ﻗﻠﺐ اﺳﺖ. ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻢ ﺑﻪ ﺟﺮات ﺑﮕﻮﯾﻢ ﮐﻪ ۸۰ درﺻﺪ رﺳﺘﻮرانﻫﺎی ﻣﺎ روﻏﻨﯽ را ﮐﻪ ﺑﺎ آن ﻏﺬاﻫﺎ را ﺳﺮخ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﻫﺮ ۱۰ روز ﯾﮑﺒﺎر ﻋﻮض ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ.اﯾﻦ روﻏﻦ اﺳﺖ ﯾﺎ ﺳﻢ؟ﻫﺮ ﻣﺨﺰﻧﯽ ﮐﻪ در آن ﻣﺮغ ﮐﻨﺘﺎﮐﯽ، ﺳﯿﺐ زﻣﯿﻨﯽ ﺳﺮخ ﮐﺮده، ﻫﺎت داگ و… ﺳﺮخ ﻣﯽ ﺷﻮد ﺣﺪود۵/۲ ﻟﯿﺘﺮ روﻏﻦ ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﺪ و رﺳﺘﻮران ﻫﺎی ﻣﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻧﺪاﺷﺘﻦﺻﺮﻓﻪ اﻗﺘﺼﺎدی ﺑﺎرﻫﺎ وﺑﺎرﻫﺎ از آن اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﺧﯽ ﺗﺎ ۱۰۰ ﺑﺎر ﻃﻮل روز اﯾﻦ ﮐﺎر را اﻧﺠﺎم ﻣﯽ دﻫﻨﺪ. ﺣﺎﻻ ﺷﻤﺎ ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ ﭼﻪ اﺗﻔﺎﻗﯽ ﺑﺮای آن ﺑﭽﻪﻣﯽاﻓﺘﺪ ﮐﻪ از آن ﻏﺬا اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﻫﻤﻪ اﻧﺴﺎن ﻫﺎ ﻋﻘﻞ دارﻧﺪ.ﺧﻮدﺗﺎن ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ وﻗﺘﯽ در ﺧﺎﻧﻪ ﯾﮏ ﺳﯿﺐ زﻣﯿﻨﯽ را ﺳﺮخ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﺪ در ﻇﺮﻓﺶ ﮐﻪ اﺣﺘﻤﺎﻻ ﻣﻘﺪارزﯾﺎدی روﻏﻦ ﻣﺎﻧﺪه اﮔﺮ ﺑﺨﻮاﻫﯿﺪ دوﺑﺎره ﻏﺬا درﺳﺖ ﮐﻨﯿﺪ آن ﻏﺬا ﺑﺪﻣﺰه وﺗﻠﺦ ﻣﯽ ﺷﻮد وﺣﺎﻻ ﻗﻀﺎوت ﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ اﮔﺮ ۱۰۰ ﺑﺎر در ﯾﮏ روز و ۱۰ روز ﻣﺪاوم اﯾﻦ روﻏﻦداغ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ ﭼﻪ اﺗﻔﺎﻗﯽ ﺑﺮاﯾﺶ ﻣﯽاﻓﺘﺪ؟از ﺧﺒﺮ ﻧﮕﺎری ﺗﺎ رﺳﺘﻮران داریﺑﻌﺪ از آﻣﺪن از ﺳﺮﺑﺎزی ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻟﯽ ﺑﻪ ﮐﺎرﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ از ﺟﻤﻠﻪ ﮐﺎر ﺗﻠﻮزﯾﻮﻧﯽ، ﺧﺒﺮ ﻧﮕﺎری و… ﻣﺸﻐﻮل ﺷﺪم. اﻣﺎ ﭼﻮن ﺧﻮدم را درآن ﻓﻀﺎ ﻏﺮﯾﺒﻪ ﻣﯽ دﯾﺪمﻣﻨﺼﺮف ﺷﺪم ودﻧﺒﺎل ﯾﮏ ﻓﻀﺎی دﯾﮕﺮ ﺑﻮدم ﺗﺎ اﯾﻦ ﮐﻪ ﺑﺎ آﻗﺎی زارع آﺷﻨﺎ ﺷﺪم ﮐﻪ ﯾﮏ ﺷﺸﻢ ﻣﺮغ وﺟﻮﺟﻪ اﯾﺮان را ﺗﺎﻣﯿﻦ ﻣﯽ ﮐﺮد . او ﻧﻘﺶ ﻣﻬﻤﯽ در زﻧﺪﮔﯽوﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﻣﻦ داﺷﺖ. در ﺳﯿﺴﺘﻢ آﻧﻬﺎ ﻣﺸﻐﻮل ﺑﻪ ﮐﺎر ﺷﺪم. ﮐﺎرم آﻣﺎرﮔﯿﺮی ﺑﻮد. ﭘﺲ از ﻣﺪﺗﯽ ﻣﺪﯾﺮ ﻓﺮوش ﺷﺪم.اﯾﻦ ﺷﺮﮐﺖ ﺣﺪوداً ﻫﻔﺘﻪ ای ﯾﮏ ﻣﯿﻠﯿﻮن ﺟﻮﺟﻪ ﯾﮏ روزه ﻣﯽ ﻓﺮوﺧﺖ. در ﺳﺎل ۷۹ ﻣﻦ اﺑﺘﺪا ﺑﺎ ۷۵ ﻫﺰار ﺗﻮﻣﺎن ﻣﺸﻐﻮل ﺑﻪ ﮐﺎر ﺷﺪم در ﺳﺎل ۸۲ ﺑﺎ ۲ﻣﯿﻠﯿﻮن و۵۰۰ ﻫﺰار ﺗﻮﻣﺎن ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ و زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺷﺮﮐﺖ ﺑﻪ ﮐﻠﯽﻣﻨﺤﻞ ﺷﺪ از ﮐﺎر ﺑﯿﺮون آﻣﺪم. درﮐﻞ زﻧﺪﮔﯽام، ﻓﻘﻂ ﯾﮑﺒﺎر ﺑﺮای ﮐﺴﯽ ﮐﺎر ﮐﺮدم وﭼﻪ ﻗﺒﻞ وﭼﻪ ﺑﻌﺪ از آن ﻫﻤﯿﺸﻪ ﮐﺎرﻫﺎی ﺧﻮدم را داﺷﺘﻢ وﺑﺮای ﮐﺴﯽ ﮐﺎرﻧﮑﺮدم.ﻣﺮﻏﺪار ﺷﺪمﭼﻨﺪ وﻗﺖ ﭘﺲ از اﻧﺤﻼل ﺷﺮﮐﺖ در ﮐﺎر ﻣﺮغ وﺟﻮﺟﻪ ﻣﺎﻧﺪم ﺣﺘﯽ ﻣﺮﻏﺪاری زدم ﮐﻪ در آن ﮐﺎر، ﯾﮑﺴﺮی ﻣﺸﮑﻼﺗﯽ ﺑﺮاﯾﻢ ﭘﯿﺶ آﻣﺪ ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺪ ﻫﺮ ﮐﺲ در آن ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﺑﻮد ﺳﮑﺘﻪ ﻣﯽ ﮐﺮد.ﯾﮏ ﺷﺐ ﺣﺪودا در ﻋﺮض ﯾﮏ ﺳﺎﻋﺖ ۲۷ ﻫﺰار ﺗﺎ ﻣﺮغ ۲ﮐﯿﻠﻮﯾﯽام ﻣﺮدﻧﺪ. ﯾﻌﻨﯽ ﮐﻞ ﻣﺮغ ﻫﺎ اﻓﺘﺎدﻧﺪ وﻣﺮدﻧﺪ.آن روز ﻣﻦ ورﺷﮑﺴﺖﻧﺸﺪم ﭼﻮن ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺑﺤﺮان ﮐﺮدم. ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﻣﻠﮏ ﻫﺎﯾﻢ را ﺑﻪ ﻃﻠﺐ ﮐﺎرﻫﺎ ﺑﺪﻫﻢ اﻣﺎاﯾﻦ ﮐﺎر را ﻧﮑﺮدم. اﺟﺎزه ﻧﺪادم ﻃﻠﺐ ﮐﺎرﻫﺎ دوره ام ﮐﻨﻨﺪ و اﻋﺘﺒﺎرم زﯾﺮ ﺳﻮالﺑﺮود . ﻣﻠﮏﻫﺎﯾﻢ را ﺑﺎ ﻗﯿﻤﺖ ﮐﻤﺘﺮ ﻓﺮوﺧﺘﻢ . ﭼﮏﻫﺎﯾﻢ راﭘﺎس ﮐﺮدم و ۶ ﻣﺎه ﻫﻢ ﮐﺎر را اداﻣﻪ دادم و اﺗﻔﺎﻗﺎ ﭘﻮل ﺧﻮﺑﯽ در آوردم.ﺳﺎل ۸۳ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﻣﺎدر وﺧﻮاﻫﺮم ﺑﻪ ﻣﺮﮐﺰ ﺧﺮﯾﺪ ﺗﯿﺮاژه رﻓﺘﻪ ﺑﻮدم ﮐﻪ ﻣﻮﻗﻊ ﺑﺮﮔﺸﺖ درﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺧﻮدم را ﮔﺮﻓﺘﻢ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﻢ ﭼﻪ ﮐﺎر ﮐﻨﻢ و اواﯾﻞ ۸۴ﺑﺎ ﯾﮏ ﻣﻐﺎزه ۲۴ ﻣﺘﺮی رﺳﺘﻮراﻧﻢ را ﺑﺎ ﻧﺎم God fatherﯾﺎ ﻫﻤﺎن ﭘﺪر ﺧﻮاﻧﺪه اﻓﺘﺘﺎح ﮐﺮدم و دوﺑﺎره ﺑﻪ ﺻﻨﻌﺖ ﻏﺬا ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ.اﺳﻤﯽ ﮐﻪ زﻧﺪه اش ﮐﺮدمﻣﻦ در ﺛﺒﺖ ﺷﺮﮐﺖﻫﺎ اﺳﻢ ﭘﺪر ﺧﻮاﻧﺪه ﯾﺎ ﻫﻤﺎن God fatherرا ﺛﺒﺖ ﮐﺮده ﺑﻮدم اﻣﺎ وزارت ارﺷﺎد ﺑﻪ ﻣﻦ اﺟﺎزه زدن ﺗﺎﺑﻠﻮ ﻧﻤﯽ داد. ﯾﮏ ﺳﺎل درﮔﯿﺮ ﮐﺎرﻫﺎ ﺑﻮدم ؛ وﻟﯽ ﻣﻮﻓﻖ ﻧﻤﯽ ﺷﺪم اﯾﻦ ﻗﺪر ﺧﺴﺘﻪ ﺑﻮدم ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺑﻪ ﻓﮑﺮم رﺳﯿﺪ ﺳﯿﺴﺘﻢ را ﺟﻤﻊ ﮐﻨﻢ .ﻣﻐﺎزهﻫﺎﯾﻢ را اﺟﺎره ﺑﺪﻫﻢ وﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﯾﮏ آدم ﺑﯽ ﻣﺼﺮف ﺑﺸﻮم اﻣﺎ ﯾﮏﻟﺤﻈﻪ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻢ اﺳﻢ را ﺑﻪ Good fatherﯾﺎ ﻫﻤﺎن ﭘﺪر ﺧﻮب ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺑﺪﻫﻢ.در ﺣﻘﯿﻘﺖ ﯾﮏ ﭼﯿﺰ ﻣﺮده را دوﺑﺎره زﻧﺪه ﮐﺮدم. ﺷﺎﯾﺪ اﮔﺮ اﻻن ﭼﻨﺪ ﺳﺎل ﻗﺒﻞﺑﻮد، اﺳﻢ ﭘﺪر ﺧﻮب را اﻧﺘﺨﺎب ﻧﻤﯽ ﮐﺮدم وﻟﯽ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ اﯾﻦ اﺳﻢ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﺟﺎ اﻓﺘﺎده وﺗﻮاﻧﺴﺘﻪ ﺧﻮدش رادردل ﻫﺎ ﺟﺎ ﮐﻨﺪ، ﻃﻮری ﮐﻪ ۱۱۴ ﻧﻔﺮ در اﯾﺮانوﺧﺎرج از اﯾﺮان ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﻨﺪ از ﻣﺎ ﺷﻌﺒﻪ ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ. اﻻن ۴۹۳ ﻧﻔﺮ در ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻣﻦ ﻣﺸﻐﻮل ﺑﻪ ﮐﺎر ﻫﺴﺘﻨﺪ.ﻫﺮ ﮐﺪام ازاﯾﻦ اﻓﺮاد ۳ﺗﺎ۴ ﻧﻔﺮ را ﺗﺤﺖ ﭘﻮﺷﺶ ﺧﻮدﺷﺎندارﻧﺪ.۴۷۵۳ ﻧﻔﺮ ﻏﯿﺮ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ در ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻣﻦ ﮐﺎر ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ.
برگرفته از مصاحبه های انجام شده با آقای شهرام فخار